Konuya kendimden örnek vererek başlayacağım. Ben küçüklüğümden beri kekeme biriydim. Ortaokul yıllarımı hatırlıyorum. (1992-1994) Adımı dahi söyleyemezdim. Ne okul yönetimi ne de öğretmenler benimle özel olarak ilgilendi. Ben de diğer öğrencilerle birlikte mezun oldum.
Liseye başladım. Bir yıl devam ettim. (1994-1995) Yine orada da beni anlayan veya yardımcı olmak isteyen hiç kimse çıkmadı. Ailem okuyamaz veya okuyup da bir meslek sahibi olamaz diye okuldan tasdiknamemi alıp beni İskenderun Demir-Çelik bünyesine Çıraklık Eğitime gönderdi. 1995-1998 yılları arasında Haddecilik alanında çırak olarak çalıştım. Aynı dönemlerde liseyi de açıktan bitirdim. 1999’da üniversite sınavlarına girip Türk Dili ve Edebiyatı bölümünü kazandım.
Bölüm başkanımız benim kekeme olduğumu ikinci haftada fark edip beni odasına çağırdı. Dilimdeki sorunla ilgili konuştu. Yardımcı olalım filan dedi. En son acı ama o zaman için gerçek olan şu cümleyi kullandı: “Bu şekilde öğretmenlik yapamazsın, kütüphanede memur olursun.” Çok şükür, kendi çabamla kekemelik sorununu çözdüm. 14 yıllık meslek hayatındayım. Özellikle derslerde bazen spiker gibi, bazen siyasetçi gibi, bazen de bir imam üslubunda konuşuyorum.”
ÖNERİLERİMİZ
1- Okullarımızda destek odaları var ancak öğrencilerimizi anlamak için, onları doğru yönlendirmek için okul rehberlik hizmetlerinde kapsamlı bir düzenleme yapılmalıdır.
2- Rehberlik hizmetleri, evrakla yürütülecek sabit bir hizmet olmamalıdır. Okullarda özel öğrencileri tespit edip gerekli desteği sunacak mekanizmalar geliştirmeliyiz.
3- Okullarda rehber öğretmen mutlaka bulunmalıdır. Bunun için rehber öğretmeni olmayan tüm okula özel olarak rehber öğretmen ataması yapılmalıdır. Rehber öğretmeni, iki okulda görevlendirme uygulamasından vazgeçilmelidir. Rehber öğretmen normları arttırılmalıdır. Her 200 öğrenciye 1 rehber öğretmen normu verilmelidir. Yani 0-200 arası öğrenci olan okullara 1 norm, 200-400 arası öğrencisi olan okula 2 norm, 400-600 arası öğrencisi olan okula 3 norm, 600-800 arası öğrencisi olan okula 4 norm, 800-1000 arası öğrencisi olan okula 5 norm, 1000 ve üstündeki okullara 6 rehberlik normu verilmelidir.
4- Okul rehber öğretmenleri ile RAM arasındaki iletişimler evrakla sınırlandırılmamalıdır. Rehber öğretmenlerin görevlerini yeniden düzenlemeliyiz. Rehber öğretmenlere de getirilen nöbet, kaldırılmalıdır.
5- Okullarda derslere motive olamayan öğrenci sayısı gitgide artmaktadır. Ders dışı etkinlik zamanlarında rehberlik seminerlerine ağırlık verilmelidir. Bu seminerler küçük öğrenci topluluklarına verilmelidir.
Çok yerinde bir karar olur
İşte bu kararların alınmasıyla birlikte eğitimin kalitesi ve nitelikli insan yetiştirmede yükseleceğiz
tebrikler harika yazı, aynı zamanda göstermiş olduğunuz kişisel gelişim, ve üstün çabanızı da çok taktir ettim.
Kesinlikle her okula rehber öğretmen şart, çocuğumun önceki okulunda vardı ve çok memnunduk. Şu an yok ve okul da birçok problem yaşanıyor. Rehber öğretmensiz okul olmamalı.